Tekstbase - kontekst
Du er på side 17 af 152 sider (Side A3r i forlægget)
Document Buttons
Deniqué fœcundis plerumque hîc floribus omnis
Parturit, et iustis turgescit fructibus arbos.
At quid tu gemitus suspiriaqué ardua ducis?
Fare age, nec tacitos meme celaueris ictus
Pectoris: ac animi clausos aperito recessus.
(Mœ.)
Vsque quidem haud grauis est, cui me fortuna dolori
Sæuior obiecit, nec arundine fixit acerba
Hoc caput, ut nostris non sit mensura querelis.
Id tantum hesterna narratum luce, molestat:
Atqué animum tristi percellit imagine, dum nos
Singula metimur taciturnæ noctis in umbra,
Et socio uigiles subeunda pericla tuemur.
(Da.)
Scilicet in Scythias quòd ouilia Phædrius oras
Proferet, atqué greges longinquis pascat in aruis:
Forsitan hoc animos, et amica mapalia turbat.
(Mœ.)
Qùi non turbaret Damon, discessus amici,
Quo melius non alter alit pecudesqué bouesqué
Seraque maturo curat fœnilia pastu?
Qui canere hîc nobis solitus sacra carmina Vates
Sæpe quidem tristes, musarum laudibus horas
Fallit, et Aonia duros leuat arte labores.
Non etenim solum pecudes hic pascere doctus,
Sollicitas etiam, correptus Apolline, nostras
Excitat, et dulci reficit modulamine mentes.