Tekstbase - kontekst

Hanc in pejus mutationem et declinationem Regnorum, nos qui in hanc languidam et effætam mundi senectam, cui tanquam in prostrato corpore vires hiscunt et fatiscunt, incidimus, magis quam unquam alias fieri videmus et experimur. Cernimus enim Imperia labascere, Regna nutare, <11> Regiones inter sese collidi et admodum debilibus fulcris et fundamentis inniti: Delentur Respublicæ, extirpantur funditus amplissimæ et florentissimæ Regum et Principum familiæ, magnæ et fatales mutationes ubivis locorum accidunt; multæ nationes cruentis bellis turbis et latrociniis effrenate sursum feruntur et deorsum: grassatur immanis crudelitas Barbarica et Tyrannis Turcica, quæ ferro et flamma omnia miscet, et cum stabulis armenta trahit: Indomita multitudo passim, ruptis legum repagulis, disciplinam et honestatem aspernatur: ut in hanc corruptionem, instabilitatem et vicissitudinem omnium fere regnorum præcipiti gradu dehiscentium intuentes, altiusque hos eventus considerantes plurimi, non possunt non animo turbari et offendi: Quin imo multi disputant et dubitant, an imperia sint ex Deo, an armis solum constituantur et retineantur humanis. Multi ea saltem consiliis aulicis, <12> calliditate, industria, vel etiam virtute bellica acquiri: Multi jure successionis aut hæreditatis; Alii aliis artibus et mediis obtineri autumant. Sunt etiam furiosi et fanatici, ut apud Platonem Hyppias, item Carpocrates, Anabaptistæ et similes, qui statum politicum et leges acerbe insectantur et petulanter condemnant. Plurimi etiam in has tristes imagines, oculorum aciem defigentes, dubitationum procellis et fluctibus concussi, non aliter quam undæ et arenæ contrariis Syrtibus agitatæ, omnia temerario Fortunæ fluxu inopinatoque casu fieri judicant, pronunciantes, quod est in Hypolito Senecæ: Res humanas ordine nullo, Fortuna regit spargitque manu munera